കാലാന്തരം

മൂകമീ മാനസസാന്ത്വനമായെത്തും മഴവില്ലും മറയുന്നുവല്ലോ ഊഷരമാംഭൂവില്‍ നീര്മഴയിന്നിതാ ഊര്‍ന്നിറങ്ങാന്‍ മടിപൂണ്ടു നില്‍പ്പൂ പാലാഴിമാഞ്ഞുപോയി ,നിദ്രയുമില്ലാത്ത കാളരാവിന്റെയീഭീകരയാമത്തില്‍ - മിന്നാമിനുങ്ങിന്റെ വെട്ടവുമന്യമായി തമസ്സിന്റെ കാളസര്‍പ്പങ്ങളിഴയുന്നു . മാറ്റങ്ങള്‍ സംഭവിയ്ക്കുന്നു ധരണിയി - ലാശ്വാസമയുള്ളതല്ലയൊന്നും വറ്റുന്നു സൌരഭ്യമാകെയീ വാടിയില്‍ ചരിത്രമാകുന്നുവോ സത്യധര്‍മ്മങ്ങളും ? മിഥ്യയെന്നട്ടഹസിയ്ക്കുന്നു നിര്‍ഭയം ചോരതുപ്പുന്ന പകലിന്റെ രൌദ്രത ദുസ്സഹമാണെന്നലറി വിളിയ്ക്കുന്നു അമ്മയെ സൃഷ്ടിച്ച ലോകവുംഖിന്നമായ് . ഇവിടെ ഭവിയ്ക്കുന്ന രാസമാറ്റങ്ങള - ഭംഗുരമീവിധമായിത്തുടരുന്നു തമസും വെളിച്ചവും പര്യായമെന്നോതി ചങ്ങാത്തമാകുന്നിരകളും വേടനും ചന്ദ്രനും ചൊവ്വയും സര്‍വ്വപ്രപഞ്ചവും കീഴടകുന്നതോ പുണ്യകര്‍മ്മം ? കബന്ധങ്ങള്‍ പോലും പകുക്കുന്നതെന്തേ പരിഷ്കാരി...