ചൊവ്വാഴ്ച, ജനുവരി 22, 2013
നാമൂസ് പെരുവള്ളൂര്‍
മരണത്തിന്റെ വണ്ടിയില്‍ അനുവാദം കൂടാതെ ചാടിക്കയറാനുള്ള വ്യഗ്രതയില്‍ വാക്കിന്റെ വക്കില്‍ തട്ടി,
അയാള്‍ ആഴമേറിയ ഒരുറക്കിലേക്ക്‌ അമര്‍ന്നു കിടന്നു.
തുടര്‍ന്ന്‍, അനക്കമില്ലാതെ തന്റെ മരണം പോലോത്ത മഹാ മൗനത്തില്‍
ശൈശവത്തിലേതെന്ന പോലെ നിഷ്കളങ്കനും സുന്ദരനുമായി.
ശരിയെന്ന ഉറപ്പിലാണ്‍ ആ തീരുമാനത്തിലെത്തുന്നത്.
പക്ഷെ, ഇടക്കുവെച്ച് അവളയാള്‍ക്കഭിമുഖം നിന്നു ചോദിച്ചു,
നിന്റെ കവിതകള്‍.?
ആ ഒരൊറ്റ വാക്കില്‍ ചഞ്ചല ചിത്തന്‍. !
പിന്നീടുള്ള ഓരോ നിമിഷവും അയാളൊരു കുട്ടിയിലേക്ക് വലുതായി.
അതിങ്ങനെയാണ് :
സജലങ്ങളെങ്കിലും ഏറെ തിളക്കമുള്ള കണ്ണുകളാല്‍ കാണപ്പെട്ട
അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ അയാളെ കൊത്തി വലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
വര്‍ണ്ണക്കടലാസില്‍ പൊതിഞ്ഞലങ്കരിച്ച തന്റെ കയ്യിലെ പൊതി തുറന്ന്‍
അവളവന്റെ തൊട്ടരികെയെത്തി നോട്ടം കൃത്യം ഹൃദയത്തിലേക്കെയ്തു വിട്ടു....
